کیست مویی یا سینوس پایلونیدال به طور شایع در قسمت تحتانی ستون فقرات در ناحیه دنبالیچه می باشدکه بیماران با شکایت ترشح و درد در این ناحیه مراجعه می کنند. این از سن 15 تا 24سال شایع است و بعد از40سالگی غیر شایع می باشد. کیست مویی یا سینوس پایلونیدال که بیشتر در آقایان دیده می شودبه 2 عامل اصلی بستگی دارد:

عوامل ایجاد کیست مویی

1-ارثی بودن این بیماری

2-علت شایع تر فرورفتن موهای ناحیه به داخل پوست.برای همین این بیماری بین افراد پر مو و افرادی که شغل نشسته دارند بیشتر است از دیگر عوامل می توان به تعریق شدید در محل کیست مویی – شکاف عمیق بین دو باسن- چاقی و غیره اشاره کرد.

غالبا کیست مویی یا سینوس پیلونیدال تا هنگامی که به حالت حاد دچار عفونت نشده باشد؛ علامتی ندارد. در این حالت، فقط تظاهر بیماری، وجود حفره ای زیر پوستی در فاصله دو باسن و کمی بالاتر از باسن می باشد که احتمال دارد اندازه ای به قطر یک تا چند سانتیمتر داشته باشد؛ دارای تعدادی مو باشد و از طریق چند سوراخ ریز به سطح پوست راه داشته باشد. در این حالت، فقط در معاینه، سوراخ های ریز پوست در فاصله بین دو باسن قابل دیدن می باشد. با پدید آمدن عفونت، نشانه های زیر ظاهر می شود:

درد خود به خودی یا احساس درد با لمس کردن، قرمزی، تورم قسمت مبتلا، تب و لرز و ترشح چرک یا خونابه. اگر مجرای این سوراخها بسته شود؛ ترشحات چرکی درون حفره جمع می شود و منجر به پدید آمدن آبسه می گردند که با درد شدیدی توام می باشد.

تشخیص کیست مویی

تشخیص بیماری کیست مویی به صورت بالینی و به وسیله پزشک، به آسانی قابل انجام می باشد. اگر به هر علتی نمی توانید یا نمی خواهید به پزشک مراجعه کنید می توانید اطمینان داشته باشید که حتی در صورتی که در تشخیص شخصی خود هم دچار اشتباه شده باشید، با انجام دستورات درمانی این سایت دچار عارضه یا آسیبی نخواهید شد.

درمان های علامتی و تسکینی، به کارگیری از آنتی بیوتیک و تخلیه چرک با برش روی کیست مویی یا تخلیه کامل کیست مویی توسط جرّاحی، از درمان های شایع می باشند؛ ولی تجربه های اخیر نشان داده که تقریباً هیچ گاه احتیاجی به انجام درمان پرعارضه، پرخرج و پرزحمت کیست مویی از راه جراحی نیست.

اگر فردی با آبسه قسمت کیست مویی به پزشک مراجعه نماید بایست تحت عمل جراحی اورژانس تخلیه آبسه کیست مویی قرار بگیرد. در صورت وجود سلولیت و التهاب پوستی آنتی بیوتیک تجویز می گردد اما در صورت نبود آن نیازی به آنتی بیوتیک نیز نیست. هنگامی که آبسه تخلیه شد، رفع التهاب پوستی مدتی طول می کشد. زمانی که عفونت و التهاب پوستی به صورت کامل بهبود یافت می توان عمل اصلی خروج کیست مویی را انجام داد.

اگر در تشخیص پزشک درباره فردی که آبسه این ناحیه را دارد سینوس واضح پوستی مشاهده نگردد احتمال دارد این آبسه به علت کیست مویی نبوده و با تخلیه اولیه درمان شود. بنابراین بهتر است چند ماه به بیمار مجال داده شود. هنگامی که تشخیص کیست مویی برعهده بیمار  گذاشته می شود عمل جراحی اصلی بایست هرچه زودتر انجام شود. به این خاطر که با طی زمان دامنه کیست مویی زیاد می شود و عارضه های آن نظیر فیستول در روی پوست ظاهر می شود و آرام کردن درد کیست مویی دشوار می گردد، همینطور در مواقعی که کیست مویی رشد کرده درمان سنتی کیست مویی سفارش نمی گردد.

انجام آزمایش های رایج پیش از عمل جراحی، ناحیه عمل کیست مویی بایست بدون مو باشد، عمل کیست مویی مناسب است در مرکز جراحی یا بیمارستان انجام شود تا عمل کیست مویی به صورت کامل بی حس انجام گردد تا همه قسمت های دچار شده به کیست مویی برداشته شود و دوباره برنگردد و بهتر است عمل با بی حسی از قسمت کمر یا بیهوشی عمومی انجام گردد.

من بخشی از علائم رایج کیست مویی را برای شما بیان می کنم تا در صورت مشاهده هر کدام از این علائم سریعا به پزشک مراجعه کنید. اما قبل از آن مایل هستم باز هم به ارثی بودن کیست مویی اشاره ای دوباره داشته باشم.

بخشی از علائم کیست مویی:

علائم کیست مویی یا سینوس پایلونیدال:

1-ایجاد عفونت وتب ولرز و حالت تهوع با ترشح چرک وخونابه

2-احساس درد با لمس به روی ورح در ناحیه مبتلا به سینوس

3-ایجاد عفونت به همراه تورم قرمز رنگ به همراه درد خود به خودی

4-ایجاد آبسه به همراه درد شدید کیست مویی با معمولا با درد شدیدی همراه است.

5-ایجاد حفره های زیر پوستی در فاصله بین دو باسن و یا کمی بالاتر از مقعد

6-بوی بد ترشحات در کیست مویی

7-ایجاد درد در هنگام نشستن

علت های بیماری کیست مویی

علت کیست مویی دارای مولفه های متنوعی است که اصلی ترین آن مولفه ژنتیک می باشد و برخی اوقات بیماری در چند فرزند یک خانواده و یا پدر و فرزند دیده شده است. در حقیقت اصلی ترین مولفه در این بیماری ژنتیک و ژن ناقص می باشد که در موهای آن قسمت به جای آنکه از سمت ریشه به سمت پوست در بیاید به طور مستقیم بدون اینکه بیرون زدگی به سوی زیر و بافت زیر پوست روانه می شود و با نفوذ موها، باعث التهاب گشته و منجر به پدید آمدن حفره در بدن می گردند که کناره آن را با توده و کیست مویی می گیرند و رفته رفته درون این توده ترشحات یکجا جمع می شوند و منجر به التهاب می گردند، برخی اوقات با ترشحات چرکی و برخی اوقات با دردهای خیلی اذیت کننده و یا تورم و چرک همراه هستند و یا برخی اوقات یک سوراخ کوچک در آن ناحیه ایجاد شده و این چرک شروع به بیرون آمدن می کند.

نخستین مولفه آن در حقیقت ژنتیک می باشد و اینگونه به نظر می رسد که دومین مولفه آن در اشخاصی پدید می آید  که موهای بیشتری دارند که این دلیل جندان دلیل محکمی نیز نمی باشد، ما شاهد بیماران ? بوده ایم که خانم یا دختر بوده اند و در آن ناحیه موی بیشتری نیز نداشته اند و یا اگر هم داشته اند موی کرکی بوده است، همینطور اشخاص پر مویی نیز بوده اند که به هیچ نحوی گرفتار این بیماری نشده اند. در نتیجه مولفه مو به تنهایی نمی تواند عامل و علت ابیماری کیست موئی باشد ..

علت های بیشتر کننده کیست مویی

امروزه همانند سابق که بیماری کیست مویی در رانندگان جیپ زیاد رخ می داد، با نشستن های دراز مدت پشت میز و محل کار تشدید می گردد. اکثرا پرسش می پرسند که آیا این بیماری سابقا نیز وجود داشته یا نه و اکنون به چه دلیلی بیشتر از سابق گشته است؟ در گذشته نیز این بیماری وجود داشته اما میزان نشستن افراد آنقدر بیشتر نبوده و به ندرت مشاهده می شده است. به طور دقیق ما در دوران آموزشی شاید ماهی 5 یا 6 نمونه از این موردها را دیده ایم به این خاطر که  در آن مدت زمان حرکت و جنب و جوش بیشتر بوده اما امروزه هفته ای 20 تا 30 نمونه دیده می شود هنگامی که تحرکات کمتر گردد مسلما آن بافتی که التهابی می باشد خیلی زودتر خودش را ظاهر می کند.

مولفه دیگر هورمونال است که غالبا در زمان دوران نوجوانی و جوانی رخ می دهد که غدد ترشحی آن قسمت مقداری فعال تر می گردد، هنگامی که فعال گردد بزرگ تر و بزرگ تر می شود و احتمال دارد میکروبی نیز وارد بافت غده ای آن قسمت گردد و التهاب و تورم ایجاد کند. بیماران به دو حالت به ما مراجعه می کنند، یا به حالت تصادفی بوسیله خودشان یا آشنایان سوراخی در قسمت کمر قسمت فوقانی دنبالچه مشاهده می کنند و متوجه می شوند که برخی اوقات نیز نشتی دارد و یا متوجه نمی گردند و به طور تصاوفی با یک تورم بزرگ و بسیار سوزناک در آن قسمت روبرو می شوند که در این حالت دریچه بسته می شود و جمع شدن ترشح حاصله و میکروب نشسته و آبسه پدید می آید.

درمان ، معالجه و جراحی کیست مویی با لیزر

شیوه جراحی کیست مویی با لیزر

چه با چاقو و چه با لیزر می توان جراحی کرد اما از عیب های جراحی با چاقو ، احتیاج به جراحی، بیهوشی و چند هفته در خانه خوابیدن، درد و پانسمان کردن های بسیار است اما در جراحی با لیزر این ها اتفاق نمی افتد، می توان از برتری های درمان با لیزر برای کیست موئی به خوبی نام برد در این حالت جراحی بی حسی موضعی انجام می شود و همین بی حسی موضعی 24 تا 48 ساعت جلوی درد بیمار را می گیرد و پس از آن نیز درد زیادی اتفاق نمی افتد و احتیاجی به تراشیدن و بستری شدن در بیمارستان نیست و بیمار هر وقت که به حمام می رود با همان لیف و صابون بعد از چند روز می تواند داخلش را شسته و در نتیجه بعد از 24 ساعت یا نهایتاً 48 ساعت می تواند به آسانی نسشته و کارهای روزانه خود را انجام دهد.

مزایای به کارگیری از لیزر برای جراحی کیست مویی

احتیاجی به بیهوشی عمومی یا نخاعی و بستری شدن در بیمارستان نیست.

نبود درد در جراحی با لیزر به صورتی که بیمار از روز بعد از عمل می تواند راحت بنشیند، این در حالی است که در جراحی معمولی بیمار به مدت چند هفته باید در خانه بماند و از کار روزانه دوری کند.

در جراحی با لیزر احتیاجی به پانسمان درون زخم و تراشیدن زخم نیست و از روز بعد بیمار قادر است حمام بگیرد و درون زخم را با آب و صابون بشوید در صورتی که در جراحی معمولی پانسمان درون زخم و تراشیدن زخم لازم می باشد.

میزان بازگشت در هر دو شیوه جراحی و لیزر مساوی است و تقریبا  10% احتمال بازگشت است ولی اگر پس از جراحی با لیزر و بهبود زخم پوست قسمت عمل با لیزرهای از بین برنده مو تابش بگیرد میزان بازگشت به 2% تقلیل می یابد.

سفارش پس از عمل کیست مویی

بیمارانی که جراحی انجام داده اندد و پس از سلامتی مناسب  می باشد که هنگامی آن بافت ترمیم شد از لیزرهای از بین برنده بافت ریشه مو بهره بگیرند زیرا تا تعداد ریشه های مو در آن محل کمتر شود. این یک مزیت لیزر است به همین دلیل ما برای بیماران  خود پس از عمل جراحی هنگامی که بهبود یافته اند چند جلسه با لیزرهایی که بر روی ریشه مو و فولیکول مو اثر دارند به کار می بریم، در نتیجه موی دیگری رشد نمی کند و احتمال بهبودی که غالبا در جراحی 90% است به 95 تا 97% افزایش می یابد.

متاسفانه این بیماری شیوه پیشگیری ویژه و مخصوصی ندارد.

درمان ، معالجه و جراحی کیست مویی با داروهای گیاهی

در حقیقت درمان این بیماری جراحی است و تا هنگامی که کیست دارای مو با حاشیه ای از بافت سالم همراه آن برداشته نشود بیماری خود را به صورت بازگشت های دوباره توام با ترشح چرک و درد نشان خواهد داد و پس درمان داروئی مقامی در درمان سینوس مویی نخواهد داشت.

کیست مویی یا پیلونیدال بازگشته

در نمونه هایی که در مدت عمل جراحی بافت کیست به صورت کامل برداشته نمی گردد و یا اینکه پس از جراحی موهای قسمت موردنظر با لیزر نابود نمی گردد احتمال بازگشت بیماری است.

در شیوه های سنتی درمان کیست مویی بازگشتبیماری خیلی زیادتر است در صورتی که به آسانی می توان با سوزاندن ریشه موهای موجود در قسمت موردنظر عمل جراحی احتمال بازگشت بیماری را تا 90? پایین آورد بنابراین مناسب ترین شیوه برای درمان موارد بازگشت بیماری در مرحله نخست بهره گیری از لیزرهای سوزاننده مو است.

نتیجه گیری در درمان کیست مویی

در هر حالت درمان این بیماری در هر مرحله، جراحی است، به هیچ وجهی درمان دارویی در کیست موئی به هیچ نحوی درست نیست الا زمانی که به عنوان کار کمکی لحاظ شود، که جراحی صورت گرفته و یا بعد از اینکه جراحی صورت می گیرد به منظور آماده کردن بیمار آنتی بیوتیک و پس از عمل نیز آنتی بیوتیک تجویز می گردد اما خود آنتی بیوتیک به عنوان درمان قطعی به هیچ وجه موردی ندارد. بایست درمان جراحی انجام شود همان طوری که از صدها سال قبل عمل جراحی با شیوه برداشتن توده و دوختن زخم حاصله انجام می پذیرفت، ولی در کل جراحی کیست مویی به صورت باز ویا به صورت بسته با نظر جراح انجام پذیر است به به طور قطع نمیتوان برای همه از یک روش استفاده کرد با توجه به تجربه حاصله در این باره امروزه با بهره گیری از لیزراین جراحی به آسانی وبا درصد موفقیت بالا انجام پذیر است.

 کیست مویی

بطور کلی عموم بیماران ، هرمشکلی در ناحیه مقعد و حتی در اطراف آن نیز داشته باشند چه از خارش گرفته تا سرطان های پیشرفته را همگی جز هموروئید یا همان بواسیر میدانند .لذا بواسیر در نظر عامه مردم، طیف وسیعی از بیماریها اعم از خارش تا سرطان را شامل می گردد .

اما شایع ترین عللی که اکثر مردم بعنوان " بواسیر " نزد پزشک مراجعه میکنند شامل موارد زیرمیباشند :

1- بواسیر داخلی:( با علائم خونریزی بدون درد،بیرون زدگی توده بواسیری و گاهی خارش ودرد ).

2- بواسیر خارجی :(با علائم یک توده که در دور مقعد بوجود آمده و گاهی دچار درد و سوزش و التهاب وخونریزی نیز ممکنست بشود وبه تعداد یک تا چند عدد نیز ممکنست باشند) .

3- شقاق یا همان فیشر : ( علائم آن عبارتند از درد ویا سوزش خفیف تا بسیارشدید که در حین یا بعد از اجابت مزاج روی میدهد و همراه با آن گاهی خونریزی مختصر نیز وجود دارد ،معمولاً بیماران از آن بعنوان دفع مدفوع دردناکِ ترسناک یاد میکنند ، در نتیجه بعضی از افراد به همین علت سعی میکنند که بسیار کم غذا بخورند که تا هر 2-3 روز یکبار به توالت بروند .

4- بواسیر دردناک لخته ای ناگهانی (بواسیر ترومبوزه ):محل آن در لبه کناری مقعد و اندازه آن در حد یک لوبیا ، کمی کوچکتر یا بزرگتر که بعد از یک استرس ،ویا زور زدن در حین دفع ویا در افرادی که طولانی مدت می نشینند مانند رانندگان کامیون ، موتورسواران ،خلبانان ، وغیره که بطور ناگهانی وحداکثر ظرف چند ساعت بوجود می آید .این نوع از بواسیر دردناکترین فرم آن میباشد.

بواسیر یا(هموروئید ) چیست ؟

بواسیر جمع کلمه باسور بوده ودر زبان انگلیسی به آن هموروئید نیز گفته میشود .بواسیر ها انواع مختلفی دارند وشامل بواسیر داخلی ، خارجی و لخته ای تقسیم میشوند .

بواسیر های داخلی:

اینها جرئی از ساختمان طبیعی راست روده وابتدای کانال مقعد(ازحدود 6-3 سانتیمتری داخل مقعد ) بوده که بصورت بالشتک های عروقی کوچک یا همان توده های زیر مخاطی ضخیمی ، به تعداد سه عدد درساعات 3و7و11 قرار گرفته ودر حین زور زدن موقع اجابت مزاج ، جابه جامیشوند . وظیفه اصلی این ها کمک در کنترل باد و مایع مدفوعی وهمچنین جهت تسهیل دفع ومراقبت ازمجرای مقعد در هنگام خروج مدفوع میباشد.اما زمانیکه ابعاد آنها بدلایلی که بعداٌ گفته خواهد شد ، بزرگتر ار حد معمول شده ویا اگر دچار خونریزی و یا التهاب ویا .. شوند آنگاه باید مداخلات پزشکی صورت پذیرد.

علل موثر در گسترش بواسیر ها(هموروئیدها) :

بطور کلی عواملی مثل ارث ،تغذیه نامناسب ، شغلهای نامناسب ، حاملگی ، ورزش های نامناسب ،زور زدن ، لباس های تنگ ، مسائل روانی ، مصرف بعضی از داروها ، یبوست ، سن بالا ، اختلالات عملکردی اسفنکتر ( عضلات دریچه مقعدی )و... باعث گسترش هموروئید ها میشوند .

تئوری های مطرح در ارتباط با علت گسترش بواسیرها :

1- اتساع غیر عادی ورید های هموروئیدال داخلی که از شاخه های ورید های هموروئیدال میانی و فوقانی منشا میگیرند.

2- دیستانسیون غیر عادی آناستموزهای شریانی و وریدی که در همان محل بالشتکهای مقعدی می باشند.

3- جا به جا شدن بالشتک های مقعدی به طرف پایین ویا پرولاپس آنها.

4- تخریب سیستم بافت همبندی حمایت کننده ی بالشتک های مقعدی .

5- افزایش گذرای فشار داخلی شکمی .

6- نشستن طولانی مدت در توالت همراه با زور زدن .

7- وجود سابقه ی خانوادگی بواسیر در 50% بیماران .

8- اختلال در شل شدن اسفنکتر داخلی حین دفع مدفوع .

9- فشار وارد شده توسط جنین بر روی ورید های هموروئیدال مادر حامله و تشدید بواسیر مادر.

10-وجود فشار خون ورید پورت بخصوص در بیماران سیروتیک کبد .

تقسیم بندی بواسیر ها (هموروئیدها) بر اساس محل :

شامل بواسیر های داخلی ، خارجی و مخلوط یا همان مرکب میباشند.

تقسیم بندی بواسیر ها(هموروئید ها)بر اساس حالت یا وضعیت:

بواسیر های از نظر حالت یا وضعیت به انواع عادی ، خونریزی دهنده ، ملتهب ، فیبروتیک (ضخیم شده )، بیرون زده (پرولابه ) ، دردناک ، خارش دار، عفونی ، مختنق ( گیر افتاده )و.. تقسیم می شوند.

تقسیم بندی بواسیر ها (هموروئید ها )بر اساس شدت علائم :

بواسیر ها بر این اساس به چهار درجه تقسم میشوند :

بواسیر درجه 1 :توده بواسیری کمی بزرگ شده وتنها علامت آن در بعضی افراد خونریزی بدون درد میباشد.

بواسیر درجه 2 :توده بواسیری بزرگتر شده ودر حین اجابت مزاج دچار بیرون زدگی میشود ولی بلافاصله بعد از اجابت مزاج ، خودبخود به داخل مقعد بر میگردد،البته ممکنست دارای خونریزی نیز باشد و یا نباشد.

بواسیر درجه 3 :در این حالت توده بواسیری باز هم بزرگتر شده و در حین اجابت مزاج که دچار بیرون زدگی میشود ، دیگر قادر نیست خودبه خود ، به داخل برگردد لذا حتماً بایستی با کمک دست آنرا بداخل مقعد بر گرداند و شاید دارای خونریزی باشند ویا دچارخونریزی نباشند.

بواسیر درجه 4 :در این حالت توده بواسیری در بیرون از مقعد قرار گرفته و حتی به کمک دست نیز بداخل مقعد بر نمی گردد.

علائم و نشانه های بواسیر ( هموروئید ) :

شایعترین علامت ، خونریزی قرمز روشن بدون درد در حین و یا در انتها ی اجابت مزاج که ممکنست چکه چکه و یا گاهی خفیف تر ویا شدید تر باشد .بیرون زدگی و یا پرولاپس نیز از علائم شایع دیگر میباشد .گاهی دردبعلت ایجاد لخته ویا زخمی ویا گانگرنه شدن ویا بعلت گیر افتادن (مختنق شدن ) نیز رخ میدهد و البته خارش نیز گاهی بندرت دیده میشود .

درمان بواسیر ( هموروئید ) :

لیزر یا اشعه درمانی با(فتو کوآ گولیشنِ مادون قرمز )یا همان [I.R.C]:

این روش ابتدا توسط NEIGER آلمانی در سال 1979 بکار رفت و چون هیچ گونه برش جراحی و بیهوشی وحتی هیچگونه استراحتی نیاز نداشت و چون صرفا با انعقاد یا خشکاندن ریشه بواسیر ها آنها را ریشه کن میکرد بزودی جز پر طرفتارترین روش سرپایی درمان همورویید معروف شد وبزودی نه تنها در سراسر اروپا بلکه در سراسر آمریکا جز محبوب ترین روش موثر درمان بواسیر شناخته گردید بطوریکه در آمریکا با عنوان اینکه « میتوانید بین وقت ناهار مراجعه کرده و سپس به محل کار خود برگردید »برای بیان راحتی این روش استفاده میشود..IRC روشی کاملاً مطبی است که نیازی به هیچگونه بیهوشی ویا بیحسی نداشته و بسیار سریع و مطمئن و بدون هرگونه پانسمانی ، فرد میتواند بلافاصله به محل کار خود باز گردد.

لیزرIRC باعث قطع کامل یا CUT OFF خونرسانی به بواسیر های داخلی شده و لذا باعث خشکاندن ریشه بواسیر ها میگردد.

درمان بواسیر

کیست پیلونیدال یا کیست مویی از وجود یک کیسه کوچک پوستی حاوی مو در قسمت پایین کمر، در فاصله بین دو باسن و کمی بالاتر از مقعد ایجاد می شود.

در گفت و گو با متخصص داخلی بیوطب بخوانید:

این حفره که ممکن است اندازه ای به قطر یک الی چند سانتیمتر داشته باشد، گاهی چیزی بیش از یک فرورفتگی حاوی چند موی پیچیده نیست و توسط چند سوراخ ریز به سطح پوست راه دارد.

کیست مویی

این کیست مستعد ابتلا به عفونت است.

کیست مویی در مردان شایعتر است.

عفونت کیست معمولاً در اوایل بزرگسالی آغاز میشود.
این مشکل گاهی بدون علامت است و فقط در معاینه، سوراخ های ریز پوستی در فاصله بین دو باسن دیده می شود.

گاهی نیز ترشحات چرکی یا خونابه از سوراخ های مذکور خارج می گردد.
اگر مجرای این سوراخ ها بسته شود، ترشحات چرکی داخل حفره تجمع پیدا می کنند و باعث ایجاد آبسه می شوند که با درد شدید همراه است.

علت کیست مویی

این بیماری بیشتر در افراد پر مو دیده می شود و بیشتر شامل حال کسانی است که شغل های نشسته دارند، به همین علت به آن بیماری رانندگان هم گفته می شود.
بعضی علت آن را فرورفتن موهای این ناحیه به داخل پوست می دانند.
بیشتر بیماران هنگامی مراجعه می کنند که مو وارد بدن شده و یک عفونت موضعی ایجاد کند.

بعد از آن به مرور زمان به صورت یک آبسه در آید و موجب درد و توده پشت (بالای شکاف باسن ) می گردد.

علایم شایع کیست مویی

در صورت عفونت نکردن کیست، علامتی وجود ندارد.

با ایجاد عفونت، علایم زیر بروز میکنند:
ورم، درد، قرمزی و احساس درد با لمس
تب و لرز
ترشح چرک
درد موقع نشستن

* اگر هنگام نشستن احساس ناراحتی میکنید، یک بالش مخصوص در محل نشستن خود قرار دهید.

درمان کیست عفونی شده معمولا شامل برش آبسه و تخلیه چرک از آن و گاهی جراحی به منظور برداشتن کل ناحیه عفونی میباشد

عوامل افزایش دهنده خطر تعریق زیاد بدن

پوشیدن لباس تنگ

پیشگیری از کیست مویی

لیزر موهای زاید برای پیشگیری از ایجاد بیماری و پیشگیری از عود پس از جراحی موثر است.
حمام کردن یا دوش گرفتن روزانه برای تمیز نگهداشتن ناحیه کیست
پوشیدن لباس سبک و گشاد
جلوگیری از چاقی

درمان کیست مویی

عفونت کیست، با مصرف آنتیبیوتیک و جراحی قابل درمان است.

در صورت عفونت کیست، از حمام آب گرم برای تخفیف درد استفاده کنید.

در یک لگن آب گرم به مدت 10 تا 15 دقیقه بنشینید و این کار را هر چند بار که لازم است تکرار کنید.

درمان کیست عفونی شده معمولا شامل برش آبسه و تخلیه چرک از آن و گاهی جراحی به منظور برداشتن کل ناحیه عفونی میباشد.

التیام زخم جراحی ممکن است چند ماه به طول انجامد، زیرا زخم باید از عمق ترمیم شود.

یک تکه گاز استریل باید برروی زخم قرار داد تا هم امکان هواخوردن زخم وجود داشته باید و هم از ساییده شدن لباسها به زخم جلوگیری شود.

بهترین درمان آن است که بیمار سریع تر مورد عمل جراحی قرار گیرد، چون هر چه زمان بگذرد وسعت کیست مویی بیشتر شده و سوراخ های جدیدی روی پوست ظاهر می شوند.
در مواردی که فرد دچار آبسه (تجمع چرک در محل) شده باشد، با روش بی حسی موضعی و ایجاد برش در محل آبسه، تخلیه چرک صورت می گیرد و با شستشوی منظم، علائم التهابی آبسه مرتفع خواهد شد و پس از رفع التهاب، عمل جراحی اصلی که همان خارج کردن کیست است انجام می گیرد.
در مواردی که کیست عفونت نکرده است، یا ترشحات از مجرای کیست وجود دارد، ولی عفونت یا التهاب دیده نمی شود، از همان ابتدا عمل جراحی برای خارج کردن تمام کیست انجام می گیرد.

انواع روش های جراحی کیست مویی

1- جراحی به روش باز: در این روش، کیست حاوی مو پس از انجام بیهوشی عمومی و یا بی حسی از کمر خارج می شود و محل عمل بخیه نمی شود.

در نتیجه حفره ای به جا خواهد ماند که تدریجا از کف پر خواهد شد.

اندازه این حفره به اندازه کیست بستگی دارد و به زبان ساده ممکن است به اندازه یک گردو و حتی یک پرتقال باشد.

از محل عمل تا حدود یک هفته ترشحاتی خارج می شود و پس از آن تدریجا ترشحات کم می شود و پس از حدود دو تا سه ماه، به طور کامل توسط بافت های اطراف پر خواهد شد.

2- جراحی به روش بسته : در این روش، کیست حاوی مو پس از انجام بیهوشی عمومی و یا بی حسی از کمر خارج می شود و محل عمل بخیه زده می شود و حدود ده روز بعد، بخیه ها کشیده می شوند.

مراقبت های پس از عمل کیست مویی

1- در روش جراحی باز پس از اتمام عمل جراحی، محل زخم با پانسمان فشرده پر می شود و بسته به نظر پزشک پس از یک الی دو روز پانسمان خارج خواهد شد.

در این زمان حفره ای تو خالی وجود خواهد داشت که علیرغم ظاهر ترسناکی که دارد فاقد خطر جدی است.
لازم است که روزانه دو تا سه مرتبه در لگن آب گرم که حاوی چند قطره بتادین است، نشست، طوری که زخم داخل آب ولرم غوطه ور شود و آب به آن نفوذ کند و ترشحات آن را تمیز کند. سپس موضع خشک می شود و با گاز مرطوب روی آن پوشانده می شود.
بافت طبیعی که تدریجا در این مکان تشکیل می شود رنگ قرمز یا صورتی دارد.

گاهی نیز بافت زرد رنگی ایجاد می شود که لازم است با کشیدن گاز مرطوب به روی آن، تمیز گردد.

در صورتی که این کار باعث درد شدید شود، می توان قبل از آن چند قطره محلول بی حس کننده مثل لیدوکائین داخل زخم ریخت و پس از چند دقیقه کار تمیز کردن را شروع نمود.
مصرف داروی مسکن در موارد درد شدید توصیه می شود.
بسته به صلاحدید پزشک، گاهی از پمادهایی که رشد بافت را تسریع می کنند، یا پمادهایی که بافت های غیر مفید را حل می کنند استفاده می شود.
حجم ترشحات پس از یک هفته کاهش پیدا می کند و فرد پس از یک هفته می تواند فعالیت های خود را شروع کند.

2- در روش جراحی بسته، به طور معمول پانسمان اولیه به مدت سه الی پنج روز در محل حفظ می شود و در صورت تداوم ترشحات، تعویض پانسمان توصیه می شود.
بسته به نظر پزشک گاهی پماد چرک خشک کن موضعی یا داروی چرک خشک کن خوراکی تجویز می شود.

بسته به نظر پزشک، گاهی در محل زخم درن گذاشته می شود.

درن لوله ای است که ترشحات را از محل زخم خارج می کند
معمولا بخیه ها پس از یک الی دو هفته خارج می شوند و پس از حدود یک هفته فعالیت های خود را می توانید آغاز کنید.

کیست مویی

اصولاً براى برطرف کردن علایم هموروئید با توجه به نوع و تشخیص پزشک متخصص در این رشته چندین روش درمانى وجود دارد.

1- درمان طبى: که معمولاً براى هموروئیدهاى خفیف درجه اول و یا دوم توصیه مى شود که عبارت است از کنترل یبوست به وسیله مصرف رژیم غذایى پر فیبر مثل میوه جات و سبزیجات، کاهو، آلو، انجیر، نان سبوس دار، اصلاح عادت اجابت مزاج، استفاده از پمادهاى ضد هموروئید و استفاده از ملین ها و لگن آب گرم.

2- درمان هاى سرپایى : امروزه پزشکان و بیماران درجستجوى راه هاى ساده، موثر و بدون عارضه و یا با کمترین عارضه هستند. از آنجا که روش هاى جراحى معمول با بسترى شدن بیمار، نیاز به بیهوشى، درد پس از عمل، احتمال خونریزى، ترشح، عفونت و از کارافتادگى همراه بوده و نیاز به مراقبت هاى طولانى مدت دارند، لذا تلاش هاى زیادى براى مهار بیمارى هموروئید به روش هاى متعدد سرپایى از قبیل کوتر کردن، منجمد کردن، رابر بند لیگاتور و سایر روش ها بوده است. ولیکن هیچکدام درمان قطعى براى تمام هموروئیدها نبوده و اکثر این روش ها محدودیت هایى دارند. از جمله شایع ترین این روش ها تا کنون روش بستن هموروئید با حلقه لاستیکى است.

• بستن با حلقه لاستیکى ( رابر بند):

یکى از روش هاى جدید و شایعى که طرفداران زیادى دارد بستن هموروئید با حلقه لاستیکى (رابر بند) است. این روش در مورد هموروئیدهاى درجه دوم و سوم مناسب بوده و به صورت سرپایى بدون استفاده از بى حسى و بیهوشى در مطب قابل انجام است. محدودیت هاى آن در مورد هموروئیدهاى خارجى و یا مخلوط است.
در این روش با کمک یک وسیله یک بارمصرف حلقه لاستیکى را روى قاعده هموروئید قرار داده تا به تدریج هموروئید سیاه شده و بیفتد. این روش در ایران و در بسیارى از مطب ها و درمانگاه هاى تخصصى کولورکتال انجام مى شود. مزیت این روش به سایر روش ها هزینه کم و نداشتن خطر ابتلا به بیمارى هاى عفونى است.

• روش بستن شریان هموروئید با استفاده از داپلر (DG-HAL ) :

در این روش نوین درمان، با پاکه (بالشتک) هموروئید برخورد غیرمستقیم مى شود. یعنى عروق اصلى تغذیه کننده هموروئید مسدود مى شود که نهایتاً منجر به کاهش و یا قطع جریان خون به بالشتک هموروئیدى شده و تورم آن از بین رفته، هموروئید چروکیده شده و در نتیجه علائم نیز از بین مى رود.

طبق گزارشات متعدد این روش بر انواع هموروئیدها نتایج خوبى داشته است.

این روش براى اولین بار در سال 1995 ابداع و از آن زمان در مراکز معتبر متعدد جهان به طور موفقیت آمیزى به کار رفته و امروزه استفاده از این روش تحول اساسى در درمان آسان و بدون عارضه و بدون بیهوشى هموروئید به وجود آورده و مورد استقبال جراحان قرار گرفته است. از مزایاى آن به کوتاه بودن زمان عمل، عدم نیاز به بیهوشى کامل در حین عمل، نداشتن درد و خونریزى و درصد موفقیت بالا مى توان اشاره کرد. خوشبختانه این روش در ایران نیز قابل انجام است.

• درمان به روش لیزر :

یکى دیگر از روش هاى جدید براى معالجه هموروئید استفاده از لیزر است که در نهایت برش و برداشتن بافت هموروئیدى است که با امواج لیزر صورت مى گیرد که روشى گران است و مزیت چندانى نسبت به جراحى ندارد. به طور کلى امروزه گرایش به اعمال جراحى سرپایى بخصوص رابربندینگ و روش DG - HAL رو به افزایش است و استقبال جراحان از این روش رو به فزونى است، که هر دو روش مذکور در سال هاى اخیر در ایران معرفى گشته و در حال حاضر انجام مى گردد.

هیچ کس، به غیر از یک متخصص روده و مقعد، دوست ندارد در مورد بواسیر صحبت کند. اطلاعات کمی در مورد این بیماری در میان عموم وجود دارد، و از طریق رسانه های گروهی نیز اطلاعات کمی ارائه می شود، از اینرو افراد معمولاً تصور می کنند که این بیماری جزء بیماری های نادر است. درصورتی که برخلاف این تصور، افراد بسیار زیادی به آن مبتلا می شود. برطبق تحقیقاتی که در سال 1991 بر این بیماری انجام گرفت، مشخص شد که حدود 100 میلیون امریکایی به آن مبتلا هستند.
مبتلایان بسیاری، احتمالاً از روی خجالت، به دنبال درمان آن برنمی آیند. برای این دسته از افراد، عمل دفع و نشستن بر سطوح سفت و سخت، بسیار دردناک و عذاب آور خواهد بود.
اما برای مبتلایان و همچنین آن دسته از افراد که به این بیماری مبتلا نیستند خبر خوبی داریم: راه های بسیاری برای پیشگیری و درمان این بیماری وجود دارد.

درمان بواسیر

روشهای غیر جراحی برای درمان این بیماری موفقیت چشمگیری نداشته اند. خارج کردن موهای داخلسینوس از طریق سوراخها و تراشیدن مستمر موهای اطراف، و یا تزریق فنل بداخل سینوس اگر چه ممکناست،گاهی موثر باشند ولی احتمال عود در این نوع درمانها بسیار زیاد است.در حال حاضر جراحیموثرترین روش درمان سینوس پایلونیدال می باشد. اما روشهای متفاوتی برای جراحی این بیماری وجوددارد.

  ادامه مطلب...